Kansen voor je planning en het regen “zeneffect”
Bewegen kan overal
Bewegen. Het kan eigenlijk altijd en overal als er de voor tijd neemt om je opties te onderzoeken en gebruik maakt van kansen die voorbij komen.
En wat betreft hardlopen; dat kan helemaal zo ongeveer overal. Uiteraard zijn er uitzondering daargelaten. Als je een reis maakt op een zeilboot is dit vast ingewikkelder. Overigens ben ik reuze benieuwd naar ingewikkelde situaties waarin jij het misschien toch voor elkaar hebt gekregen te gaan hardlopen. Laat vooral een reactie achter ter inspiratie voor anderen. Terug naar de kern. Je kunt dus overal hardlopen.
Een plan is een plan
Als ik een plan heb gemaakt om te gaan hardlopen dan vind ik het ontzettend ingewikkeld om daar van af te wijken. Vaak heeft dit te maken met het feit dat er weinig tijd beschikbaar is. Dus de tijd die ik heb gepland om te kunnen gaan wil ik dan ook wel echt benutten. Alleen soms, heel soms dan denk ik wel; Marjon waarom kun je niet afwijken van het plan. En dat had ik laatst toen ik een opleiding had in Driebergen en een training van 12 km had ingepland voor die dag. Mijn normale routine is dan lopen in de avond, doordat mijn trainingen steeds langer worden betekent dit ook minder tijd om ’s avonds met manlief te hebben.
Kansen voor je plan
Die week had ik een artikel gelezen over “back on (the running) track”. Een van de tips was: probeer tijd te winnen. Dit ging om kansen benutten om te kunnen rennen op momenten die je anders tijd zouden kosten. De concrete tip was:
“ Neem je hardloopspullen mee naar je werk. Dan kun je als er file staat een rondje rennen bij het werk of als er halverwege file staat, ga de snelweg af en doe een rondje op onbekend terrein. “ (RunningNL #49)
Dit heb ik voor mijzelf vertaald naar; Gebruik je tijd slim en ren eens op een nieuwe plek. Ik had bedacht: de opleiding is in Driebergen, een bosrijke omgeving. Voor ik naar huis ga fietsen ga ik daar hardlopen.
Afweging: Ik ben later thuis maar kan erna rustig meedraaien in de avondspits met de jongens (eten, eten overal afpoetsen, huilbuien en woede uitbarstingen incasseren want iedereen is moe, en uiteindelijk kinderen in bed met boekje lezen en veel kusjes & knuffels). Na de avondspits hebben we dan een avond dat we allebei gewoon thuis zijn.
Belemmering voor je plan
En ik voel je nu denken. Klinkt toch als een goed plan? Ja op papier. Maar in de praktijk was het iets anders want het regende, regende en nogmaals het regende. Het was alsof iemand een stortdouche op volle sterkte had aangezet. Ik had een paar opties:
- Wachten tot het droog was, rondje eventueel inkorten en naar huis fietsen.
- Direct beginnen met rennen en hopen op het beste
- Direct naar huis fietsen en hopen op het beste.
Het hopen op het beste zou sowieso uitdraaien op “nat tot in de laatste vezels”. Korter rennen vond ik zonde. Hallo ik heb een schema wat gevolgd moet worden en ik moest wel nog op een enig acceptabele tijd thuis zijn. Je raadt het al. Het werd optie 2.
Zen in het moment
Na nog geen minuut was ik doorweekt. En toen kwam er eigenlijk totaal tegen mijn verwachting in een grote glimlach op mijn gezicht. Ik was nu zo nat; het kon niet slechter worden. Plassen, langsrijdende auto’s noem het maar op. Het maakte niet meer uit! Na ongeveer 20 minuten hield het op met hozen en kwam zelfs de zon door. Simpel genietend van de zon en het feit dat ik weer wat kon zien van de omgeving liep ik rustig door tot het schema erop zat.
Het leukste was wel toen ik aan het eind het congrescentrum weer inliep waar allemaal nette mensen aan het borrelen waren. Door sommige werd ik iets wat meewarig werd aangekeken, maar andere vonden mij een “goed voorbeeld”. Ik was moe, voldaan en blij dat ik even wat droogs aan kon doen voor ik mijn tocht naar huis begon.
Resultaat van dit experiment?
- Het loonde mij om eens anders naar mijn planning te kijken en op een nieuwe plek te rennen.
- Rennen in de regen leverde mij een extra “zen” gevoel op door acceptatie van de situatie.
- Ik was heel relaxed tijdens het spitsuur. Mijn hoofd was weer rustig en in de avond was er tijd voor een spelletje.